Na de zogenaamde ‘Sorrydemocratie’ * en de ‘Ik heb hier geen actieve herinnering aan’ democratie van Rutte, belanden we nu met dit kabinet in de ‘Wen er maar aan’ democratie.
In mijn vorige blog schetste ik al dat de twee bestuurders van NS en Pro Rail ons in vergelijkbare termen waarschuwden voor een ‘pittige herfst’ waarin we niet zouden kunnen rekenen op treinen die op tijd rijden, nu vond Justitieminister van Weel van NSC nadat het Nationaal Cyber Security Centrum plat ging, het nodig om ons het ‘Wen er maar aan’ in te peperen.
De minister president Schoof voegde er nog aan toe dat telefoons het ook wel eens niet doen…
Deze laconieke houding ten aanzien van cruciale storingen die de staatsveiligheid en vooral ook onze veiligheid als burgers in gevaar brengen, kwam van lieden die in een kabinet plaatsnamen dat als hoogste prioriteit had en heeft ons een asielcrisis, met de nadruk op crisis aan te praten.
Hoogst opmerkelijk op zijn minst.
Maar het ‘Wen er maar aan’ van de minister heeft meer implicaties.
Zo is langzamerhand steeds duidelijker geworden dat de partijen in dit kabinet veel moeite hebben met (terechte) acties van verontruste burgers, die zich zorgen maken over het klimaat. Van burgers die tot hun ontzetting zien dat onze waterkwaliteit de slechtste van Europa is dankzij overbemesting en pesticiden en de staat eraan willen herinneren dat er ook nog zoiets is als een Europese Kaderrichtlijn Water waaraan na diverse malen uitstel uiterlijk 2027 voldaan moet zijn en die achteruitgang van het water verbiedt*.
Maar ook van burgers die uit zorg voor het klimaat een einde willen maken aan onze verslaving aan fossiele brandstoffen en/ of vinden dat multinationals verkeerd bezig zijn.
Inperking demonstratierecht en beperking rechterlijke procedures, het wordt nu nog onderzocht maar ik zou bijna zeggen:
“Wen er maar aan!”.
En: “Wen er maar aan dat wij het vieste jongetje zijn van de Europese klas!”*
Een afgrijzen van juridische procedures aangespannen door verontruste burgers kenmerkt overigens deze nieuwe club onder leiding van Schoof ook al heeft met name NSC leider Omtzigt zich zo’n voorstander van het handhaven van de rechtsstaat betoond, althans zeker in woorden.
Kijken we naar zijn medefractiegenoot Hertzberger, en dus ook medepartijgenoot van de minister van Justitie, dan krijgen we een andere realiteit te zien.
Zij reageerde gebeten op een brief van de voorzitter van de Stichting Advocaat van de Aarde, een zeer bekende en belangrijke deskundige op het terrein van milieu en klimaat, met de volgende woorden:
“Dag, ik weet niet zo goed waarom u mij hierover mailt*. Ik begrijp dat uw organisatie vooral betrokken is bij het verder juridificeren en vooral eindeloos procederen om de zin te krijgen. Ik vind het zeer verwerpelijk en u draagt daar mijns inziens bij aan een verderfelijke ontwikkeling in Nederland. Dus ik stel voor dat u mij niet meer mailt en voortaan uw verhalen gewoon bij de rechter ophangt”.
De briefschrijver heeft nog geprobeerd haar ervan te overtuigen dat hij niet ‘voor zijn lol’ procedeerde maar dat die procedures er alleen maar zijn omdat de Nederlandse staat zijn plichten verzaakt, maar daar hoorde hij NATUURLIJK niets meer op.
Kijk, nuttig zoiets want dan weet je tenminste echt hoe de hazen lopen bij NSC!
* Zie Het gelijknamige boek van Ed van Thijn uit de negentiger jaren. Term is uitgevonden door Jan Marijnissen.
* Zie het zeer lezenswaardige blog over de juridische implicaties van deze richtlijn van 21-9-2023: Het begrip ‘achteruitgang’ en tijdelijke effecten op de waterkwaliteit onder de Kaderrichtlijn Water van Stibbe.
* Zie Wageningen World: Een dikke onvoldoende voor waterkwaliteit . 20 de 2022.
* Rosanne Hertzberger was volgens de secretaris van de fractie de woordvoerder op het terrein van stikstof en hij had daarom de brief naar haar doorgestuurd!